...

‘Ik streef er niet naar innovatief te zijn. Evenmin is het mijn bedoeling te provoceren, spektakel te brengen of op welke manier dan ook te entertainen. Het is me enkel te doen om de betekenis van abstracte spellen: dat ze naast extreem concreet ook onstoffelijk, intrigerend en peilloos zijn, en een bron van inspiratie. Ik wil laten zien dat wat kunstenaar Mark Verstockt over geometrische figuren zegt⁽¹⁾ ook voor abstracte spellen geldt, namelijk dat ze “dermate inspirerend zijn dat men er onuitputtelijk op kan blijven variëren”. Maar er is één groot verschil: de “begrenzing van de geometrische thematiek” is plusminus gekend, die van abstracte spellen niet. En dat is een prima premisse, want het is die insteek die maakt dat kunstenaars eeuwigdurend met geometrische figuren zullen blijven spelen, waarbij, wars van dwangmatige vernieuwzucht en net als bij een abstract spel, “de persoonlijke interpretatie de enige variant is”.’

⁽¹⁾ “De genesis van de vorm”, Mark Verstockt, uitgegeven door de Verbeke Foundation (2009).